در قسمت تقسیم شده تجهیزات پمپ ، پروانه ، به عنوان یک مؤلفه اصلی کار ، طراحی ساختاری آن به طور مستقیم بر راندمان عملیاتی پمپ ، دامنه کاربرد و پایداری عملیاتی تأثیر می گذارد. به عنوان دو نوع رایج پمپ های گریز از مرکز ، پمپ های پروانه باز و پمپ های پروانه بسته به دلیل تفاوت در ساختار پروانه ، ویژگی های متفاوتی را در کاربردهای عملی نشان می دهند.
ویژگی اصلی آنها در ساختار باز پروانه است. پروانه فقط از یک مرکز و تیغه ها تشکیل شده است ، و هیچ صفحه ای از پوشش در هر طرف تیغه ها محافظت نمی کند. لبه های تیغه ها مستقیماً در داخل محفظه پمپ قرار می گیرند. این طراحی ساختاری منجر به شکاف نسبتاً زیادی بین پروانه و محفظه پمپ می شود و باعث می شود که مایع در هنگام جریان با دیواره داخلی محفظه پمپ تماس بگیرد.
آنها یک ساختار کاملاً محصور را اتخاذ می کنند. علاوه بر هاب و تیغه ها ، پروانه مجهز به دو صفحه جلوی جلو و عقب است. تیغه ها کاملاً بین این دو صفحه پوشش محصور شده و فقط از طریق ورودی در مرکز صفحات پوشش به قسمت بیرونی وصل می شوند. حضور صفحات پوشش نه تنها موقعیت تیغه ها را برطرف می کند بلکه یک کانال جریان مایع بسته را نیز تشکیل می دهد و باعث کاهش تماس مستقیم بین مایع و سایر اجزای محفظه پمپ می شود.
عملکرد آنها به فشار مستقیم مایع توسط تیغه ها متکی است. هنگامی که موتور پروانه را برای چرخش سوق می دهد ، تیغه های چرخشی با سرعت بالا نیروی گریز از مرکز را تولید می کنند و مایع را که وارد محفظه پمپ از ریشه تیغه ها به لبه ها می شود ، فشار می دهد و سپس آن را از طریق کانال جریان محفظه پمپ تخلیه می کند. از آنجا که هیچ صفحه ای برای محافظت از تیغه ها وجود ندارد ، برخی از مایعات ممکن است تحت عمل نیروی گریز از مرکز در هر دو طرف پروانه پخش شوند و منجر به درجه خاصی از از دست دادن انرژی شوند.
جریان مایع در پمپ های پروانه بسته جهت دار تر است. پس از ورود مایع از طریق ورودی مرکزی پروانه ، در کانال جریان بسته تشکیل شده توسط صفحات جلوی جلو و عقب و تیغه ها محدود می شود. با چرخش پروانه ، مایع به صورت سانتریفیوژ در امتداد جهت تیغه ها در کانال جریان حرکت می کند و سرانجام از لبه پروانه به داخل کانال جریان پوشش پمپ پرتاب می شود. کانال جریان بسته باعث کاهش انتشار مایع ، انتقال انرژی می شود و باعث افزایش کارایی تبدیل انرژی جنبشی به انرژی فشار مایع می شود.
از آنجا که پروانه هیچ صفحه ای برای مسدود کردن ندارد ، کانال جریان به راحتی در اثر ناخالصی ها مسدود نمی شود و آن را برای حمل و نقل رسانه های حاوی ذرات جامد ، الیاف یا رسانه های با ویسکوزیته بالا مناسب تر می کند. به عنوان مثال ، در سناریوهایی مانند تصفیه فاضلاب ، زهکشی ساخت و ساز و حمل و نقل دوغاب ، ناخالصی هایی که ممکن است در محیط وجود داشته باشد ، به راحتی بین پروانه و صفحات پوشش گیر نمی شوند و احتمال خرابی پمپ را کاهش می دهد. در عین حال ، ساختار ساده آن امکان جداسازی و تمیز کردن آسان را با هزینه های نگهداری نسبتاً کم فراهم می کند.
آنها برای حمل و نقل مایعات تمیز و بدون ناخالص مناسب تر هستند. در صنایعی مانند مهندسی شیمی ، داروسازی و فرآوری مواد غذایی که نیازهای زیادی برای خلوص متوسط دارند ، کانال جریان بسته می تواند از تماس ثانویه بین مایع جلوگیری کند
و اجزای محفظه پمپ ، خطر آلودگی متوسط را کاهش می دهد. علاوه بر این ، به دلیل راندمان انتقال انرژی بالا ، پمپ های پروانه بسته نیز اغلب در سناریوهایی استفاده می شوند که به پایداری جریان سخت و خروجی فشار نیاز دارند ، مانند خنک کننده تجهیزات دقیق و سیستم های گردش خون.
از نظر بهره وری عملیاتی ، پمپ های پروانه بسته راندمان کلی بالاتری نسبت به پمپ های پروانه باز دارند زیرا کانال جریان بسته باعث از بین رفتن انرژی می شود. این مزیت صرفه جویی در مصرف انرژی به ویژه در سناریوهای عملکرد مداوم طولانی مدت آشکارتر است. از طرف دیگر ، پمپ های پروانه باز به دلیل از دست دادن انتشار مایع ، راندمان نسبتاً کمی دارند و آنها را برای عملکرد متناوب یا سناریوها با نیاز با راندمان پایین مناسب تر می کند.
از نظر پایداری ، تیغه های پمپ های پروانه بسته توسط صفحات پوشش ثابت می شوند و در نتیجه لرزش کمتری در هنگام چرخش ، سر و صدای پایین عملیاتی و عمر خدمات طولانی تر ایجاد می شود. برای پمپ های پروانه باز ، از آنجا که تیغه ها ساختار ثابت ندارند ، تیغه ها به دلیل نیروی ناهموار پس از عمل طولانی مدت مستعد تغییر شکل هستند که ممکن است منجر به افزایش لرزش شود و نیاز به بازرسی و نگهداری مکرر داشته باشد.
از نظر هزینه های نگهداری ، پمپ های پروانه باز دارای یک ساختار ساده هستند که در جایگزینی مؤلفه ها و نگهداری روزانه راحت تر مشکل کم دارند. پمپ های پروانه بسته ساختار پیچیده ای دارند. اگر آسیب صفحه پوشش یا خرابی تیغه رخ دهد ، فرآیندهای جداسازی و نگهداری دست و پا گیر تر هستند و هزینه های نگهداری نسبتاً بیشتر است. هنگام انتخاب پمپ ، باید بر اساس ویژگی های رسانه حمل شده ، الزامات سناریوی عملیاتی و بودجه هزینه نگهداری ، یک قضاوت جامع انجام شود: هنگام حمل و نقل رسانه ای حاوی ناخالصی یا رسانه های با وسواس بالا و دنبال کردن نگهداری مناسب ، پمپ های پروانه باز انتخاب بهتری هستند. هنگام حمل و نقل مایعات تمیز و تمرکز بر کارآیی و ثبات ، پمپ های پروانه بسته بیشتر مطابق با الزامات هستند. تسلط بر تفاوت های اصلی بین دو نوع پمپ برای دستیابی به کاربرد منطقی تجهیزات پمپ و بهبود کارایی کلی تولید صنعتی ضروری است.
به عنوان یک شرکت پمپ حرفه ای ،تیفیکومی تواند پمپ های پروانه باز و بسته را ارائه دهد که ویژگی های فوق را برآورده می کند ، و همچنین می تواند با توجه به شرایط کار خاص شما ، راه حل های انتخاب سفارشی را ارائه دهد تا اطمینان حاصل شود که تجهیزات به طور دقیق با نیازهای تولید مطابقت دارند. این که آیا شما به یک پمپ پروانه باز با مقاومت ناخالصی قوی یا پمپ پروانه بسته نیاز دارید که بر راندمان و ثبات بالا متمرکز است ،تیفیکوکیفیت محصول با کیفیت بالا و پشتیبانی جامع پس از فروش را برای محافظت از عملیات تولید شما فراهم می کند.
