پمپ های جابجایی مثبت در مقابل پمپ های گریز از مرکز

پمپ های جابجایی مثبت وپمپ های گریز از مرکزدو نوع پمپ مشترک هستند. آنها در اصول کاری ، ویژگی های عملکرد و سناریوهای کاربردی تفاوت هایی دارند. در مرحله بعد ، من به طور خاص معرفی خواهم کرد که این تفاوت ها چیست.

اصول کار

پمپ های جابجایی مثبت: پمپ های جابجایی مثبت به تغییر دوره ای حجم کار ناشی از حرکت اجزای کار به انتقال مایعات متکی هستند. با افزایش حجم کار ، یک منطقه فشار کم برای مکیدن در مایع تشکیل می شود. با کاهش حجم کار ، مایع برای افزایش فشار خود فشرده می شود و سپس تخلیه می شود. مؤلفه های کار به صورت دوره ای و متقابل حرکت می کنند تا به طور مداوم به مکش و تخلیه مایع دست یابند. این امر باعث می شود سرعت جریان پایدار باشد ، تولید فشار زیاد را امکان پذیر می کند و برای حمل و نقل مایعات ویسکوزیته بالا مناسب است.
پمپ های گریز از مرکز: پمپ های گریز از مرکز از نیروی گریز از مرکز تولید شده توسط چرخش پروانه برای انتقال انرژی به مایع استفاده می کنند. هنگامی که پروانه با سرعت زیاد می چرخد ، مایع تحت عمل نیروی گریز از مرکز به لبه بیرونی پروانه پرتاب می شود و یک منطقه فشار کم در مرکز پروانه ایجاد می کند. مایع بیرونی تحت عمل فشار جوی وارد پمپ می شود و به طور مداوم توسط پروانه بیرون می رود و منتقل می شود.

خصوصیات عملکرد

میزان جریان: سرعت جریان پمپ های جابجایی مثبت به طور مستقیم با سرعت چرخش متناسب است. هنگامی که سرعت چرخشی ثابت است ، سرعت جریان اساساً ثابت است و تحت تأثیر تغییرات فشار قرار نمی گیرد. سرعت جریان پمپ های گریز از مرکز مربوط به عواملی مانند سرعت چرخش و قطر پروانه است و سرعت جریان با تغییر سر (فشار) تغییر می کند. به طور کلی ، با افزایش سر ، سرعت جریان بر این اساس کاهش می یابد.
فشار: پمپ های جابجایی مثبت می توانند فشار نسبتاً بالایی ایجاد کنند. از لحاظ تئوریکی ، آنها تا زمانی که ساختار پمپ و مواد می توانند در برابر آن مقاومت کنند ، می توانند به فشار بی نهایت بالا برسند. فشار - افزایش ظرفیت پمپ های گریز از مرکز نسبتاً محدود است. حداکثر فشار آنها به عواملی مانند قطر پروانه ، سرعت چرخش و ساختار پمپ بستگی دارد.
کارایی: پمپ های جابجایی مثبت دارای راندمان بالاتری در شرایط کم جریان و فشار زیاد هستند ، اما راندمان آنها ممکن است تحت شرایط زیاد جریان و فشار کم باشد. پمپ های گریز از مرکز در نزدیکی نقطه عملیاتی طراحی شده راندمان بالاتری دارند. هنگامی که سرعت جریان از مقدار طراحی منحرف می شود ، راندمان به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
خود توانایی اولیه سازی: بیشتر پمپ های جابجایی مثبت توانایی خود را از خود اولیه دارند و می توانند هنگام شروع به طور خودکار در مایع مکیده شوند. پمپ های گریز از مرکز به طور کلی از توانایی خود در برابر خود استفاده می کنند و معمولاً قبل از شروع به بیرون کشیدن هوا در داخل پمپ و جلوگیری از اتصال هوا ، باید ترجیح داده شوند.

سناریوهای کاربردی

پمپ های جابجایی مثبت: آنها برای موقعیت هایی با ویسکوزیته بالا ، سرعت کم و فشار زیاد مانند حمل و نقل زیاد روغن خام ویسکوزیته و روغن روغن کاری در صنعت پتروشیمی مناسب هستند. آنها همچنین اغلب در سیستمهایی که نیاز به اندازه گیری دقیق جریان دارند ، مانند پمپ های اندازه گیری استفاده می شوند.
پمپ های گریز از مرکز: آنها به طور گسترده ای در موقعیت هایی با سرعت جریان زیاد و سرهای نسبتاً کم مانند تأمین آب شهری و سیستم های زهکشی ، آبیاری کشاورزی و حمل مایعات ویسکوزیته عمومی در فرآیندهای شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرند.

هنگام انتخاب پمپ ، لازم است عواملی مانند نیازهای فرآیند خاص ، ویژگی های سیال و شرایط عملیاتی سیستم را به طور جامع در نظر بگیرید تا مناسب ترین نوع پمپ را تعیین کنید. اگر هنوز در مورد انتخاب پمپ سؤالی دارید ،تیفیکواز شما استقبال می کند تا با ما تماس بگیرید. ما یک تیم فنی حرفه ای و تجربه غنی برای کمک به شما در تهیه یک راه حل عالی داریم.